Eugen Cakolli nga KDI ka vënë në dukje se refuzimi i certifikimit të Ena Krasniqit nga KQZ-ja nuk është një rast i izoluar, por pjesë e një fenomeni më të gjerë që është evident edhe në zgjedhjet aktuale.
Ai shpjegon se në të kaluarën ka pasur raste kur kufiri midis vetëdeklarimit etnik dhe përfaqësimit real në ulëset e rezervuara është vënë në diskutim. Krasniqi, e cila është motra e Donika Kadajt, ka përmendur Sarajevën si vendlindjen e saj.
Megjithatë, Cakolli thekson se ky fakt nuk përbën provë identitare të mjaftueshme. Ai vë në dukje se një histori e mëparshme brenda politikës shqiptare dhe mungesa e angazhimit me komunitetin boshnjak ngrenë pyetje mbi përshtatshmërinë për ulëset e rezervuara.
Sipas Cakollit, për të siguruar përfaqësim substancial të komuniteteve jo-shumicë, duhet të ekzistojë një lidhje e qëndrueshme me komunitetin përkatës. Ky standard konfirmohet edhe nga vendimet e mëparshme ligjore që kërkojnë më shumë sesa deklarime formale.
KQZ-ja, në këtë rast, ka vepruar në përputhje me këto parime kushtetuese për të mbrojtur qëllimin e ulëseve të rezervuara nga keqpërdorimet.
Leave a Reply