Arti i lahutës, një pjesë e çmuar e trashëgimisë kulturore shqiptare, është përfshirë zyrtarisht në listën e pasurive jomateriale të UNESCO-s që kërkojnë mbrojtje të menjëhershme.
Ky element jetik i identitetit kulturor ka qenë i pranishëm ndër shekuj në rajone si Malësia e Madhe, Dukagjini dhe Drenica, ku lahutarët kanë ruajtur traditën e të kënduarit dhe të luajturit të baladave heroike. Ky arritje rezulton nga një proces i gjatë kërkimor, i drejtuar nga studiues si Vaso Tole dhe Shaban Sinani, të cilët, në bashkëpunim me ekspertë të tjerë dhe komunitetin, përgatitën një dosje të standardeve të larta për UNESCO-n.
Kjo dosje u dorëzua në mars 2024, falë mbështetjes së Ministrisë së Kulturës dhe Fondacionit Shqiptaro-Amerikan për Zhvillim. Shqipëria është e përkushtuar të ruajë dhe të promovojë këtë pasuri kulturore, duke vazhduar bashkëpunimin edhe me Kosovën për projekte të ardhshme në fushën e trashëgimisë kulturore.
Leave a Reply