Një iniciativë e Turqisë për të bindur Bashkimin Evropian që të vendosë rregullore të rrepta për përgatitjen e qebapëve doner është tërhequr pas një vale kritikash.
Propozimi për etiketimin “Specialitet Tradicional i Garantuar” do të kishte rezultuar në vendosjen e kritereve të rrepta për llojet e mishit, metodat e prerjes dhe marinadat e përdorura në këtë industri.
Industria gjermane e qebapëve do të ishte prekur më shumë, pasi doneri lokal, i cili është shitur në rrugë prej dekadash, është zhvilluar në një formë specifike, shumë e ndryshme nga origjinali turk.
Zyrtarët turq argumentuan se doneri është një gatim kombëtar që u përhap në Evropë përmes emigracionit turk. Por autoritetet gjermane pohuan se qebapi i tyre është bërë pjesë e kuzhinës kombëtare.
Sipas Federatës Ndërkombëtare të donerit nga Turqia, tradita e pjekjes së mishit në një hell vertikal daton që nga shekulli i 16-të, dhe vetë termi doner është i lidhur me këtë metodë përgatitjeje. Për këtë arsye, ata kërkuan futjen e një sërë rregullash uniforme nga BE-ja.
Ata propozuan që mishi të jetë viçi mbi 16 muajsh, qengji mbi gjashtë muajsh ose gjoksi dhe shkopinjtë e pulës. Mishi i gjelit të detit do të ndalohej dhe mishi do të duhej të pritej në trashësi prej 3 deri në 5 mm. Gjithashtu, lloji i thikës dhe recetat e marinadës do të specifikoheshin në mënyrë të rreptë.
Megjithatë, doneri gjerman shpesh përdor mish viçi dhe shërbehet në një simite të mbushur me perime si lakra e kuqe, turshi dhe qepë, me salca të ndryshme, një variant që e ka origjinën në Evropë dhe që për shumë njerëz konsiderohet si një pjatë gjermane.
Ministria gjermane e bujqësisë i tha BBC-së vitin e kaluar se e kishte pritur propozimin turk si tepër të papritur. Ish-ministri Cem Özdemir, një politikan me origjinë turke, deklaroi se në Gjermani të gjithë mund të vendosin se si duan të hanë doner, pa rregulla të diktuara nga Ankaraja. “Doneri i përket Gjermanisë”, tha ai. (A2 Televizion)
Leave a Reply